ابزار های ارزشیابی توصیفی
- تکالیف درسی از منظر تعداد دانش آموزان درگیر به سه دسته تقسیم می شود:
1- تکالیف عمومی: تکالیفی که برای تمامی دانش آموزان کلاس در نظر گرفتـه می شود.
2- تکالیف گروهی: امروزه فعالیت گروهی در کلاس درس بسیار مورد اقبال معلمان است. معلمان تلاش می کنند تعداد محدودی از دانش آموزان را دریک گروه سازمان داده وآنها را برای اجرای فعالیتهایی به مشارکت وادار کنند. تکالیف گروهی براساس نوع گروه وهدف گروه ارائه می شود. مهم این است که تکالیف گروهی باید قابلیت انجام گروهی را نیز داشته باشد وآنها را به تعامل وهمفکری وادارد.
3- تکالیف انفرادی: این تکالیف براساس شناخت معلم از ویژگیهای دانش آموز ارائه می شود. وجود تفاوتهای فردی در بین دانش آموز، این دسته از تکالیف را ضروری می نماید.
معلم می تواند براساس شناختی که از دانش آموز خاصی پیدا کرده است و به فرض او را در یک زمینه ضعیف دیده برایش تکلیفی تعیین کند تا ضعفش جبران شود. یا این که برعکس، دانش آموزی که در زمینه ای قوی است و می توان تکالیف ویژه ایی برایش در نظر گرفت. مثلاً در مهارتهای هنری می تواند برای کودکی که شایستگی خاصی در رشته ای از خود نشان داده، تکلیف ویژه ایی پیشنهاد کند.همچنین بر اساس نیاز کلاس و بر اساس انتظارات آموزشی می تواند تکالیفی برای گروه یا همه کلاس طراحی کند.
تکالیف درسی را از نظر محتوا می توان به چهار گروه تقسیم کرد:
1- تکالیف تمرینی: این نوع تکالیف، قدیمی ترین ورایج ترین تکالیف درسی در مدارس هستند. معمولاً به صورت کتبی وبرای تثبیت یادگیری به روش تکرار وتمرین اجرا می شود. این تکالیف در صورت کثرت استفاده، ملال انگیز وخسته کننده است و اگر بیش از حداستفاده شود، همان مشقهای پرمشقتی است که همه ما تجربه آن را در ذهن داریم؛ لذا ازاین نوع تکالیف در حــد واندازه خود باید اســتفاده کرد وپیشنهاد می شود، بیشتر این گونه تکالیف در مدرسه اجرا شود.
2- تکالیف آماده سازی وآمادگی: این گونه تکالیف بیشتر برای درسهای روزهای بعد به کار می رود؛ مثلاً اگر قرار است هفته آینده، درس گیاهان تدریـس شـود شما می توانید از پیش به دانش آموزان خودبگویید که بخش گیاهان را ورق بزنند یا این که تعدادی برگ یا دانه گیاهان را جمع آوری کرده، به کلاس درس بیاورند ویا تکالیفی شبیه این را اجرا کنند. شما بااین کار درآنها آمادگی ایجاد کرده اید.
3- تکالیف بسطی وامـتدادی: این نوع تکالــیف شاگردان را از سطح کلاس بالاتر می برد ودانش ومهارت وتجربه آنها را توسعه می دهد. این تکالیف می تواند به صورت پروژه به دانش آموزان، ارائه شود. مثلاً به دانش آموزانی گفته شود که در کتابخانه کتابی درباره سنگها پیدا کنند وقسمتهایی از آن را به کلاس، ارائه دهند.
4- تکالیف خلاقیتی: این تکالیف دانش آموزان را وادار می کند با روش و راه جدیدی کاری را انجام دهد یا اثر کاملاً جدیدی از خود ارائه دهند. در درس هنر این تکالیف جایگاه خاصی دارد.[1]
به طور کلی تکلیف در واقع فراهم کردن موقعیتهای مناسبی است که در آن دانش آموز به تقویت و بسط دانشها و مهارتهای خود می پردازد که می تواند در کلاس درس، مدرسه (کارگاه، کتابخانه، آزمایشگاه و.)و یا در منزل باشد. گرچه معلم در هنگام ارائه تکلیف، مستقیماً قصد ارزشیابی از دانش آموز را ندارد، اما به راحتی می توان تصور کرد که محصول این فعالیت هرچه باشد منبع مناسبی برای کسب اطلاعات از وضعیت یادگیری دانش آموز است.
بر این اساس تکالیف درسی، یکی از ابزارهای مهم ارزشیابی توصیفی است و بررسی تکالیف درسی به وسیله معلم اطلاعات ارزشمندی از عملکرد دانش آموزان به دست می دهد. ارزیابی از تکالیف درسی باید براساس روش مورد نظر دراین رویکرد صورت گیرد که همان روش ارائه بازخوردهای توصیفی است. بررسی تکالیف همراه با اظهار نظر معلم بر کیفیت کار می افزاید. معلم در زمینه ضعفها وقوتهای کار توضیحاتی می دهد که عمدتاً تشویق کننده است و در عین حال باید حاوی رهنمودهایی باشدکه به دانش آموز کمک می کند تا کیفیت کارهایش بهتر شود. باید از تمامی اشکال تکالیف درسی در کلاس درس استفاده شود. تکالیف انجام شده دانش آموز با تشخیص معلم در پوشه کار نگهداری شود. اگر گروه خاصی از نوع تکالیف انجام شده طی یک دوره زمانی درکنار هم قرار گیرد، می توان برمبنای آن چگونگی پیشرفت دانش آموز را مطالعه کرد ونظر داد.
از آنجا که کمک بیش از حد ویا حتی انجام تکالیف توسط والدین پدیده ای شایع است، معلمان می توانند با توجیه دقیق والدین که هدف این تکالیف چیست و هدف ارزشیابی از این تکالیف چیست، والدین را به برخورد عاقلانه با تکالیف درسی، دعوت کنند.
پرسیدن [2]
- لینک منبع
تاریخ: جمعه , 26 آبان 1396 (20:32)
- گزارش تخلف مطلب